ขอเขียนถึงคลีนิครักษาคน-รักษาสัตว์ในเมืองกระบี่

รายละเอียดของคำถาม

คำถาม :

รายละเอียด :

ขออนุญาตเล่าประสบการณ์จริงที่ส่วนตัวได้สัมผัสมาและรู้สึกประทับใจหรือฝังใจเกี่ยวกับคลีนิครักษาคนและสัตว์ในเมืองกระบี่ได้อ่านกันเล่นๆนะคะ

ปกติดิฉันเป็นคนสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ดีไม่มีโรคภัยไข้เจ็บให้ได้ต้องเข้าโรงพยาบาล จำได้ว่าครั้งสุดท้ายก็ราวสิบกว่าปีก่อน(เข้าไปคลอดบุตร) จนเมื่อประมาณสองเดือนที่ผ่านมา ดิฉันรู้สึกว่ามีอาการเจ็บที่ศรีค่อนข้างมาก ที่ไม่เรียกว่าปวดเพราะรู้ว่าน่าจะเป็นการเจ็บมากกว่าเจ็บบริเวณด้านบนของศรีแม้เอามือไปทาบผมเบาๆบนรู้ศรีษะจะรู้สึกเจ็บมาก ไม่ใช่ปวดที่ขมับเหมือนอาการปวกศรีษะทั่วไป สร้างความเดือดเนื้อร้อนใจให้ตัวเองเป็นอย่างมาก กังวัลกลัวว่าจะเป็นโรคอะไรที่ร้ายแรงหรือเปล่า ภาระครอบครัวที่ต้องรับผิดชอบยังมีอีกเยอะ ลูกๆยังต้องเรียน สัตว์เลี้ยงอีกหลายชีวิตที่ต้องเลี้ยงดูอุปกถัมภ์จนตายจากกัน ทำให้ทนเจ็บเป็นเวลาครึ่งค่อนเดือน เพราะไม่อยากไปพบแพทย์ อีกใจก็ยังไม่อยากจะรับรู้ แต่ก็ทนไม่ได้สุดท้ายขับรถไปหาหมอที่คลีนิคในเมือง จำได้ว่าชื่อคลีนิคหมดพีระ ซึ่งเป็นคลีนิคที่อยู่ใกล้ที่จอดรถพอดีและดูเห็นว่าเวลานั้นคนไข้ยังว่างอยู่ เมื่อแวะเข้าไปให้คุณหมอทำการตรวจดูและสอบถามอาการ คุณหมอสรุปว่าไม่เป็นอะไรมาก ทานยาก็หายเป็น รู้สึกคุณหมดจะบอกว่าเพียงอาการปวดปลายประสาท และก็จัดยาให้จำนวนหนึ่ง ดินฉันทานยาประมาณหนึ่งอาทิตย์อาการเจ็บที่ศรีษะก็หายเป็นปกติจนบัดนี้ รู้สึกขอบคุณพร้อมชื่นชมการวินิจฉัยอาการและให้ยารักษาที่ตรงกับอาการป่วยของคนไข้เป็นอย่างดี

และต่อมาเมื่อคืนวันศุกข์ที่ผ่านมานี้ ราวๆสามถึงสี่ทุ่ม ขณะที่นั่งเล่นคอมพิวเตอร์ รู้สึกมีอาการปวดเมื่อยที่บริเวณก้นที่นั่งค่อนข้างรุนแรงโดยไม่ทราบสาเหตุ และมีอาการปวดทั้งคืนแทบพลิกตัวไม่ได้จนเช้า แต่ข้าพเจ้าต้องมีภารกิจไปนั่งเรียนหนังสือช่วงเช้าถึงเย็นวันเสาร์เช้าและเที่ยงจึงต้องทานยาแก้ปวดพาราซึ่งเป็นยาสามัญประจำบ้านไปก่อน อาการปวดยังค่อนข้างรุนแรง เวลาเดินหรือก้าวขึ้นลงที่นั่งคนขับเป็นไปด้วยความยากลำบากทรมาน จนกลับมาถึงบ้านและรอเวลาประมาณห้าโมงเย็นจึงได้ตัดสินใจขับรถเข้าเมืองเพื่อไปให้คุณหมอดูอาการ เนื่องจากวันอาทิตย์ยังต้องไปนั่งเรียนทั้งวันอีก กลัวว่าจะไม่หาย ทีแรกตั้งใจว่าจะไปที่คลีนิคหมดพีระอีก เนื่องจากเคยประทับใจช่วงที่รักษาอาการเจ็บศรีษะจนหายเป็นปกติ แต่บังเอิญว่าเมื่อเย็นวาน(วันเสาร์) คลีนิคหมดพีระปิด จึงได้เดินดูคลีนิคแถวนั้น เห็นบางคลีนิคมีคนไข้นั่งรอเต็มไปหมด จึงเดินเลยไปจนถึงคลินิคหัวมุมชื่อคลีนิคหมอสมเกียรติ จึงได้เข้าไปสอบถามและให้คุณหมอตรวจอาการเพื่อทำการรักษา คุณหมอบอกว่าคงเพราะท่านั่งผิดปกติ ทำให้มีการเคลื่อน(อาจจะเรียบเรียงไม่ค่อยถูก) คุณหมดว่าฉีดยาหนึ่งเข็มแล้วเอายาไปทานก็จะดีขึ้น พร้อมทั้งสละเวลาอธิบายหลักในการนั่งและการลุกนั่งที่ถูกต้อง ว่าเก้าอี้เค๊าทำมาให้มีพนักพิงก็ควรพิงในอิริยาบถที่สบายๆ การลุกขึ้นไม่ควรเกร็งกล้ามเนื้อควรใช้กำลังส่วนขาพร้อมโยกตัวไปข้างในลักษณะที่ถุกต้อง เมื่อทำการฉีดยาและรับยากลับมาทานมื้อเย็นและก่อนนอนที่บ้านแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าอาการทรมาณจากการปวดในช่วงเช้าวันอาทิตย์แทบจะหายเป็นปลิดทิ้ง เป็นอีกครั้งที่รู้สึกชื่นชมความรู้ความสามารถของคุณหมดประจำคลินิครักษาคนไข้ในเมืองกระบี่ อยากเล่าให้ฟังเพื่อให้เป็นอุทธาหรณ์ว่าอย่ามองเพียงคลีนิคไหนคนมากหรือน้อย เพราะปริมาณคนไข้ย่อมขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายด้าน คลีนิคทั้งสองแห่งที่กล่าวถึงแม้ปริมาณคนไข้อาจไม่มากนักและกล้ายืนยันว่าฝีมือความรู้ความสามารถในการตรวจรักษาวินิจฉัยโรคต่างๆเป็นอย่างดี ส่วนราคาค่าตรวจรักษาก็คงสรุปไม่ได้ว่าถูกหรือแพง เพราะขึ้นอยู่กับความพร้อมของแต่ละบุคคล สำหรับดิฉันซึ่งเป็นเพียงข้าราชการเล็กๆ เห็นว่าการตรวจรักษาเพียงไม่กี่ร้อยแลกกับการตรวจรักษาที่มีคุณภาพอย่างดีเทียบกันไม่ได้เลย ขอขอบคุณ คุณหมดทั้งสองท่านไว้ ณ โอกาสนี้

ขอถือโอกาสนี้ เล่าถึงในส่วนคลีนิครักษาสัตว์ในเมืองกระบี่อีกหน่อยนะคะ เพราะที่บ้านมีสัตว์เลี้ยงนานาชนิด จึงมีเหตุต้องเข้าออกคลีนิครักษาสัตว์ในเมืองกระบี่อยู่เป็นประจำ บอกตรงๆว่าส่วนใหญ่ที่เปิดให้บริการรักษาสัตว์อยู่ตอนนี้ แทบไม่มีจรรยาบรรณในการรักษา หวังความร่ำรวยเป็นหลัก หมา แมวป่วยน้อยบอกป่วยมากต้องรักษานานๆ นัดเป็นระยะ ๆ ไม่งั้นไม่รับรองว่าจะหายสุดท้ายอาจจบไม่สวย ค่ารักษาก็แพงลิ่ว บางคลีนิคคุณหมดเริ่มสบายแล้ว ไม่ต้องลงมือรักษาเองจ้างใครๆต่อใครหน้าใหม่ๆมาทำการรักษาแทน คุณหมดมีหน้าที่กำกับการเก็บตังค์ค่ารักษา คิดซ้ำซากซ้ำซ้อนก็ไม่มีใครกล้าต่อว่าต่อเถียง..สินค้าเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงก็ไม่ต้องขายเองปล่อยเป็นหน้าที่ลูกน้องในร้ายขายให้เสร็จสรรไม่ต้องเจอคนรู้จักเพราะไม่อยากให้ต่อรอง..ตอนนี้จะมีเพียงที่พึ่งสุดท้ายก็คือคลินิครักษาสัตว์เล็กๆที่อยู่ข้างตลาดนักสี่แยกนกอินทรีย์ คุณหมอที่ประจำอยู่อัธยาศรัยไมตรีดีมาก ค่ารักษาก็ไม่แพง แถมรู้จักพูดจาให้กำลังใจเจ้าของสัตว์ที่กำลังป่วย เพื่อที่จะไม่ต้องวิตกกังวลจนพาลป่วยไปตามสัตว์เลี้ยง ส่วนปศุสัตว์ก็อย่าหวังว่าจะพึ่งพาได้ พาสัตว์เลี้ยงไปตรวจรักษาเมื่อไรก็บอกว่าแต่ยาหมด เฮ้อ,.

รำพึงรำพรรณความในใจซะยืดยาว ไม่รู้จะมีใครอ่าน หรืออ่านแล้วจะสรุปว่าเราบ้าหรือเปล่าก็ไม่รู้ซินะ เอาเป็นว่าอยากเล่าความจริงที่พบมากับตัวเองพร้อมอยากแสดงความในใจขอบคุณคุณหมอรักษาคนไข้ในเมืองกระบี่ ส่วนที่คลินิคที่ไม่ได้เอ่ยถึง เนื่องจากยังไม่มีโอกาสเข้าไปใช้บริการ แต่ก็คาดว่าฝีมือความรู้ความสามารถในการตรวจรักษาคนไข้คงไม่ยิ่งหย่อนกว่ากัน..ร่วมชื่นชมและภูมิใจในส่วนที่ดีของเมืองกระบี่ค่ะ

ผู้ถาม : คนเมืองกระบี่
118.173.55.83-

ส่งคำถามเมื่อ :

วัน อาทิตย์ ที่ 30 สิงหาคม 2552 เวลา 18 นาฬิกา 51 นาที

คำตอบที่ 1

รายละเอียด :	ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ
ผู้ตอบ : webkrabi 203.151.46.130-10.11.3.58
ส่งคำตอบเมื่อ :	วันจันทร์ 31 สิงหาคม 2552 เวลา 8 นาฬิกา 59 นาที

คำตอบที่ 2

รายละเอียด :	เลี้ยงสุนัขอยู่ ไปหาสัตวแพทย์ที่อื่นๆก็พยายามเลี้ยงไข้ บอกว่าต้องไปหาอีกเป็นเวลา 1 เดือนถึงจะหาย แต่จริงๆแล้วให้นอนพัก2 วันก็หายเป็นปกติแล้ว หมอพูดให้ใจเสีย และต้องการรักษาไปนานๆจะดห้เงินมากๆ ทุกครั้งที่ไปหาก็เก็บตังทุกครั่ง หลังจากนั้นสุนัขไม่สบายอีกเปลี่ยนไปที่หมอที่สี่แยกนกอินทรีย์ รักษา1 วัน ก็หายเป็นปกติ ไม่ต้องเลี้ยงไข้ ไม่ต้องเสียเงินอีกหลายหน อันนี้ขอชมเชยคุณหมอที่มีจรรยาบรรณ
ผู้ตอบ : ข้างบ้าน 118.173.53.1-
ส่งคำตอบเมื่อ :	วันจันทร์ 31 สิงหาคม 2552 เวลา 12 นาฬิกา 2 นาที

คำตอบที่ 3

รายละเอียด :	อีกหมอสัตว์ที่ใจโหดเxxx้ยมมาก จำฝังใจ ที่มาเปิดเป็นโรงพยาบาลรักษาสัตว์หน้าตลาดสดใหม่ ตอนนี้ได้ข่าวว่าย้ายไปอยุ่ปลายสายมหาราช ใจร้ายมากๆ ปีก่อนราวสามสี่ทุ่มได้ แมวที่เลี้ยงไว้ออกลูกไม่ได้ร้องเจ็บท้องตั้งแต่บ่าย รอดูจนสามทุ่มกว่ากลัวแมวจะไม่ไหวก็พาไปหาหมอโรงพยาบาลสัตว์ที่เปิดจนดึก เวลานั้นมีเปิดที่เดียว เราก็ใจร้อนอยากให้ดูอาการแมวเร็วๆ ไปเจอยัยหมอเด็กผู้หญิงคุยโทรศัพท์เพลินกับเพื่อนไม่ยอมลงมือรักษา ตาผู้ชายที่ท่าจะเป็นคุณสามีที่ไม่ใช่หมดก็ทำได้แค่เดินวนไปเวียนมา สุดท้ายเอาแมวเราไปไว้บนเตียง และลงมือผ่า บอกเราว่าไปไหนก่อนก็ได้ ซักประมาณห้าทุ่มมารับกลับ เราก็ขับรถวนๆรออยู่ให้ถึงเวลา เข้าไปดูปรากฏว่าเค๊าผ่าเรียบร้อยแล้ว แต่แมวยังสลับอยู่และลูกแมวที่มีห้าตัวก็ท่าทางสลืมสลือ น้ำเกลือเพิ่งหมดไปหน่อยเดียว ตาหมอบอกให้เราเอาแมวกลับบ้านไปหาหลอดไฟอุ่นๆกก อยู่ที่นี่ก็ไม่มีประโยชน์ไม่มีใครดูแล เราต่อรองว่าขอไว้นี้ก่อนได้มั๊ย เพราะเห็นแมวยังสลบอยู่และให้น้ำเกลือ และคนไม่สร้างความรำบากให้มากนักเพราะแมวเดินไปไหนไม่ได้ คนบ้านนั้น(ไม่อยากเรียกว่าหมอ) ไม่ยอมให้อยู่ คิดค่าผ่าค่ายาค่านี่ค่านั่นสามพันกว่า เรานำแมวกลับมาบ้านทั้งยังหลับๆ มาหาหลอดไฟกกทั้งแม่ทั้งลูก รอดูอยู่จนดึกก็ยังไม่ตื่น เป็นห่วงลูกแมวจะไม่ได้กินนม ผลสุดท้ายตื่นเช้ามาดุภาพสลดใจเป็นอย่างยิ่ง แมวที่เราเลี้ยงมาเหมือนลูก นอนตายกองรวมกันทั้งแม่ทั้งลูกหมดเลย คาดว่าจะหลับเตลิดเพราะยาสลบหรืออะไรเราก็ไม่รู้ได้ เรารู้แต่เพียงว่าหมอใจร้ายมากที่ไม่ยอมให้นอนให้น้ำเกลือก่อนเช้าค่อยกลับ โมโหนึกแช่งดาตลอดเวลาว่าไม่ให้นอน แล้วตั้งชื่อเป็นโรงพย่าบาลสัตว์ทำไม ทั้งที่เตียงและอุปกรณืก็ดูน่าจะมีพร้อมรักษา ไปอยู่ที่ไหนก็ขอให้ตกนรกตายหมู่เหมือนแมว..แต่ไม่แค่นี้หรอก หมอตัวใหญ่ถนนกระบี่เขาทองก็แย่ไม่แพ้กัน รักษาแพงลิ่ว เลี้ยงไข้รักษาให้นานเข้าไว้ นัดแล้วนัดอีก พูดจาไม่มีรักษาน้ำใจใคร ประมาณว่าข้าฯไม่ต้องง้อใคร พาหมาแมวไปรักษาน้ำตาคลอกลับมาหลายหน ตังค์ก็ไม่ค่อยมีนัก แต่ก็อยากให้สัตว์เลี้ยงหายป่วย คนทำดีมีจรรยาบรรณขอให้ได้ดี คนทำชั่วจิตใจสกปรกเห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้ขอให้ตกนรกในเวลาอันใกล้ สาธุ
ผู้ตอบ : แค้น 118.173.60.148-
ส่งคำตอบเมื่อ :	วันจันทร์ 31 สิงหาคม 2552 เวลา 13 นาฬิกา 22 นาที

โปรดอ่านกฎกติกาก่อนแสดงความคิดเห็น

1.โปรดงดเว้น การใช้คำหยาบคาย ส่อเสียด ดูหมิ่น กล่าวหาให้ร้าย สร้างความแตกแยก หรือกระทบถึงสถาบันอันเป็นที่เคารพ ซึ่งอาจเข้าข่ายผิดกฏหมาย ตาม พรบ.คอมพิวเตอร์ พ.ศ.2550 หรือกฏหมายอื่นที่เกี่ยวข้องได้
2. ทุกความคิดเห็นไม่เกี่ยวข้องกับผู้ดำเนินการเว็บไซต์ และไม่สามารถนำไปอ้างอิงทางกฎหมายได้
3. ทีมงานเว็บมาสเตอร์ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของความคิดเห็นนั้น

รายละเอียดคำตอบ

* รายละเอียด :

การสร้าง Link และเน้นข้อความ

คลิกเพื่อเลือก สีเน้น