รายละเอียด : เมื่อวาน 10 พ.ค.54 ไปวิ่งออกกำลังกายที่สวนสาธารณะธารา อำเภอเมือง จังหวัดกระบี่ แล้วเผลอเก็บกระเป๋าสตางค์และโทรศัพท์มือถือ พร้อมด้วยบัตรเอทีเอ็ม และเอกสารประจำตัวไว้ใต้เบาะรถมอเตอร์ไซด์ พอวิ่งออกกำลังกายเสร็จ เปิดดูใต้เบาะปรากฎว่าของที่เก็บไว้หายไป ไม่มีร่องรอยการงัดกุญแจแต่อย่างใด จึงรีบเข้าไปที่ สภ.เมืองกระบี่ เพื่อแจ้งความต่อเจ้าพนักงาน แต่มีนายตำรวจคนหนึ่ง จำชื่อไม่ได้ แต่จำลักษณะรูปพรรณได้ ผมบาง (มีเส้นผมประมาณ10เส้น) ผิวดำ ตาโปน ปากห้อย (ออกจะปลิ้นจนลิ้นห้อยออกมาเวลาพูด) บอกว่า ถ้าคุณจะแจ้งความต้องรอก่อน เพราะผมกำลังเขียนxxxนี่อยู่ (ทั้งที่ขณะนั้นไม่มีเจ้าทุกข์อยู่ต่อหน้า) แล้วพูดต่ออีกว่า เบื่อจริง จริง วันๆ รับแจ้งความกระเป๋าหายใต้เบาะไม่รู้เท่าไหร่ คุณไปอายัดบัตรเอทีเอ็มไปทำเรื่องของคุณให้เสร็จก่อน แล้วแจ้งความมาแจ้งวันไหนก็ได้ พอรับฟังแล้วรู้สึกของขึ้น แต่เก็บอาการเพราะโดยส่วนตัวเป็นโรคภูมิแพ้ (คนในเครื่องแบบ) จึงหันหลังกลับไม่ได้แจ้งความอะไรเลย คิดอยู่ในใจว่า ถ้ามีเหตุคนร้ายไปงัดบ้าน ขโมยทรัพย์สิน หรือทำชั่วอะไรบางอย่าง แล้วเอาบัตรประชาชนที่ขโมยของเราไปทิ้งไว้ในที่เกิดเหตุ เมื่อเจ้าพนักงานสอบสวนพบหลักฐานแล้ว เราจะมีความผิดหรือไม่ ต้องตกเป็นจำเลยในคดีงัดบ้าน ขโมยทรัพย์สินหรือไม่ เพราะก่อนนี้เราเข้าแจ้งความแล้ว แต่ตำรวจไม่รับแจ้ง เท่ากับว่ายังไม่ได้ลงบันทึกประจำวันไว้เป็นหลักฐานว่าบัตรฯ ของเราหายไป งี้ คิดสิคุณ ช่วยกันคำว่า โรงพักเพื่อประชาชน ตอนนี้กลายเป็นโรงพักเพื่อตัวเรา (ตำรวจปากห้อย) ของคุณหายก็เรื่องของคุณ งี้ ไม่เกี่ยวกับกะเรา งี้ นี่หรือตำรวจกระบี่ ทำไมคุณไม่ลงบันทึกประจำวันไว้ ทำไมคุณไม่คิดหาวิธีการจับขโมย ทำไมคุณไม่ส่งสายลับไปวางแผนเปิดเบาะรถมอเตอร์ไซด์ แล้วใส่กระเป๋าสตางค์ โทรศัพท์มือถือ ถอดสร้อยคอทองคำไว้ใต้เบาะล่อโจร เมื่อพบเหตุผู้ต้องสงสัยเดินมางัดเบาะรถก็เข้าจับกุมได้โดยละม่อม จำนนต่อหลักฐาน คาหนังคาเขาคาตาคาที่กันไปเลย หรือไม่คุณก็น่าจะติดตั้งกล้องวงจรปิดไว้ เพราะสถานที่ดังกล่าว มีคนไปใช้บริการวิ่งออกกำลังกายเป็นประจำทุกวันมีจำนวนมากมายเหลือคณานัป หรือไม่คุณก็แจ้งสายตรวจขับไปวนเวียนบ้าง หรือไม่คุณก็ประสานเทศบาลติดตั้งป้ายเตือนมิจฉาชีพให้ระวังอย่าเก็บสิ่งของไว้ใต้เบาะ อะไรประมาณนี้ คุณไม่มีมาตรการเลยหรืออย่างไร มิน่าสังคมเสื่อม ข้าราชการเป็นข้าของแผ่นดิน เป็นขี้ข้า อย่าอวดว่าคุณเป็นนาย คุณรับเงินเดือนจากภาษีของประชาชน อย่าลืมตัว เหมือนวัวลืมตีน นะคุณหมวดตำหรอย (...มอยตำรวจ)
ผู้ถาม : คนโสด
ส่งคำถามเมื่อ : วัน พุธ ที่ 11 พฤษภาคม 2554 เวลา 12 นาฬิกา 24 นาที
คำตอบที่ 11
รายละเอียด : เอาเป็นว่าคุณสามารถแจ้งข้อหาเจ้าหน้าที่ตำรวจคนนั่นได้เลย ฐานละเลยการปฏิบัติหน้าที่ครับ
ผู้ตอบ : เต็มที่
ส่งคำตอบเมื่อ : วันศุกร์ 13 พฤษภาคม 2554 เวลา 22 นาฬิกา 35 นาที
คำตอบที่ 12
รายละเอียด : ผมเกลียดจริงๆ xxxพวก "ตำรวยหัวขวด" วันก่อนจับผมไม่ใส่หมวกกัน
น๊อค มันพาไปที่ป้อม ทำทีเหมือนซ่องโจร ถามผมว่า มีเงินในกระเป๋า
เท่าไหร่ ผมมองหน้ามัน ไม่ตอบ มันบอกว่าจ่ายมา 2000 xxxxxx เราบอก
ไม่มี มีแค่ 500 จะเอาไม๊ มันถึงเอาแบบไม่พอใจ แต่ไม่ได้เขียนบิลไร
เลย เราก็ไม่สน มีฝรั่งอยู่ข้างๆ โดนจับด้วย ไม่สวมหมวก มันเรียก 3000
ฝรั่งตกใจ งง มองตาเดียวกัน ร้องอ้อนวอน ว่าอย่าเอามากได้ไม๊ มันทำ
ท่าทีขู่ ฝรั่งขอร้อง จ่าย 2000 ได้ไม๊ มันจึงยอมเอา สงสารฝรั่งหวะ xxxพวก
ตำรวยหัวขวดทั้งหลาย จ๊าดเง่า เราเกลียดxxxพวกนี้
ตั้งด่าน จับหมวก คนจนๆ ดีกว่า เป้าหมายคือพวกมอไซต์ คิดว่าพวกนี้
คือพวกรากหญ้า ขู่รีดไถได้ง่าย รถยนต์ปล่อยไปเหอะ กลัวเจอคนมี
อิทธิพล หรือคนมีตังค์ ส่วนใหญ่รถยนต์ ก็ทำผิด เช่น ใบขับขี่ ไม่รัด
เข็มขัด ประกันขาด แต่มันปล่อยไปดีกว่า ไปเล่นพวกมอไซต์ดีกว่า ขู่ง่าย
ดี อีพวก ตำรวยหัวขวด
ผู้ตอบ : เศร้าหวะ
E-mail : saowah@google.com
ส่งคำตอบเมื่อ : วันเสาร์ 14 พฤษภาคม 2554 เวลา 9 นาฬิกา 39 นาที
คำตอบที่ 13
รายละเอียด : ดีนะที่เค้าไม่ด่าว่าสะเพร่าของตัวเองเอาใว้ใต้เบาะทำไม พ้มม่ายว่างตูดวางบนเก้ากี้อยู่เหงม้าย จับอย่างอื่นเหนื่อยตายชักแถมยากอีกรู้ม่างม่ายนิ จับหมวกกันน้อกดีกว่า มันใส่หมวกแล้ว ก็ดู ประกัน ทะเบียน ถ้ามีก็ต่อที่ใบขับขี่ ถ้ามีอีกก็ดูรถว่าตงใหนมันแต่งมั่ง มันปาดเบาะกรูก็เอา ได้ตังชัว คนเป็นโรคภูมิแพ้เครื่องแบบกันท้างน้านขอรับ จ้าวนาย
ผู้ตอบ : อะจึ๋ย
ส่งคำตอบเมื่อ : วันเสาร์ 14 พฤษภาคม 2554 เวลา 16 นาฬิกา 37 นาที
คำตอบที่ 14
รายละเอียด : ทำงานอย่างอื่น ให้มีมาตรฐานเหมือนกับจับหมวกกันน็อคก้อคงดีน่ะ (ดูเค้าทำงานแบบมีความสุขกับงานเน๊าะเวลาจับหมวกง่ะ) งาน+ปัญหาอื่นๆ มีอีกมากมายที่จะให้ตำรวจสอดส่องดูแล ขอให้กำลังใจตำรวจที่ดี และของให้ตำรวจปฏิบัติตัวไม่ดี เป็นไข้ละกัน จะได้ลาป่วยเหลือแต่ตำรวจดีๆๆ คอยบริการประชาชนล่ะกัน!!!
ผู้ตอบ : แมวน้ำ
ส่งคำตอบเมื่อ : วันพุธ 18 พฤษภาคม 2554 เวลา 15 นาฬิกา 21 นาที
คำตอบที่ 15
รายละเอียด : มาตรา 157 ละเว้นหรือปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบหรือทุจริต...เป็นอย่างไร?
ขณะนี้สังคมให้ความสนใจเรื่องมาตรา 157 แห่งประมวลกฎหมายอาญา เนื่องจากประชาชนตื่นตัวกับเรื่องสิทธิและเสรีภาพกันมากขึ้น แนวโน้มที่ประชาชนจะเรียกร้องเอาผิดกับเจ้าพนักงานเมื่อพบเห็นเจ้าพนักงานกระทำความผิดต่อหน้าที่จึงมีเพิ่มมากขึ้นเช่นกัน โดยหลักแล้วมาตรานี้เป็นเรื่องการเอาผิดเจ้าพนักงานที่ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่หรือปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ ดังนั้นเพื่อสร้างความเข้าใจที่ถูกต้องแก่ประชาชนทั่วไปและเพื่อประโยชน์สูงสุดของการบังคับใช้กฎหมาย จึงควรศึกษาว่าหลักกฎหมายของมาตราดังกล่าวมีว่าอย่างไร
เหตุใดจึงต้องมีการบัญญัติเรื่องการลงโทษเจ้าพนักงานไว้โดยเฉพาะ
เนื่องจากบุคคลซึ่งเป็นเจ้าพนักงานนั้นถูกกำหนดให้มีบทบาทในสังคมที่เหนือกว่าบุคคลธรรมดาบางประการ ซึ่งมีผลมาจากอำนาจหน้าที่ที่ต้องปฏิบัติและต้องอยู่ในขอบเขตของกฎหมาย จึงต้องมีการบัญญัติกฎหมายขึ้นมาเพื่อคุ้มครองและควบคุมบุคคลผู้เป็นเจ้าพนักงานในการปฏิบัติหน้าที่
ทั้งนี้ในการคุ้มครองเจ้าพนักงานจะต้องมีกฎหมายบัญญัติให้อำนาจเจ้าพนักงานปฏิบัติการในหน้าที่ หากมีการต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงานผู้ปฏิบัติตามหน้าที่ ผู้กระทำต้องรับโทษในความผิดฐานต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงาน หรือ การทำร้ายเจ้าพนักงานผู้ปฏิบัติตามหน้าที่มีผลให้ผู้กระทำความผิดต้องรับโทษหนักขึ้น เป็นต้น ในขณะที่การควบคุมเจ้าพนักงาน กฎหมายก็ได้บัญญัติขึ้นมาเพื่อจำกัดขอบเขตการใช้อำนาจของเจ้าพนักงานไม่ให้กระทำการเกินกรอบที่กฎหมายกำหนดไว้ ซึ่งการควบคุมการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าพนักงานนี้ได้บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายอาญา หมวด 2เรื่อง ความผิดต่อตำแหน่งหน้าที่ราชการ
จะเห็นได้ว่า เจ้าพนักงานนั้นเป็นบุคคลที่กฎหมายกำหนดให้ทั้งอำนาจ หน้าที่และความรับผิดในการปฏิบัติการ ซึ่งอาจได้รับทั้งคุณและโทษจากบทบัญญัติของกฎหมายจึงต้องกระทำการด้วยความระมัดระวัง และหากกระทำการนอกขอบเขตที่กฎหมายให้ไว้ ก็มีมาตรการลงโทษเจ้าพนักงานไว้เป็นการเฉพาะซึ่งมีบทลงโทษที่หนักยิ่งกว่าบุคคลธรรมดาทั่วไป
ใครคือเจ้าพนักงาน...?
เจ้าพนักงาน หมายความถึง ผู้ปฏิบัติหน้าที่ราชการโดยได้รับการแต่งตั้งตามกฎหมาย ซึ่งคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 700/2490 ได้อธิบายถึงความหมายของเจ้าพนักงาน ว่าหมายถึง ผู้ที่ได้รับแต่งตั้งโดยทางการของรัฐไทย ให้ปฏิบัติราชการของรัฐไทย จากคำพิพากษานี้จึงสามารถวางองค์ประกอบของการเป็นเจ้าพนักงานได้ 2 ประการ คือ
1.ต้องมีการแต่งตั้ง และ
2.เป็นการแต่งตั้งให้ปฏิบัติราชการ
กล่าวคือ ถ้าไม่มีการแต่งตั้งแม้จะได้ปฏิบัติราชการก็ไม่เป็นเจ้าพนักงาน หากจะเอาผิดก็ต้องมีกฎหมายบัญญัติขึ้นอีกโดยเฉพาะ หรือมีการแต่งตั้งหรือมอบหมายให้มีหน้าที่โดยเฉพาะแต่มิได้แต่งตั้งให้ปฏิบัติราชการ ก็ไม่เป็นเจ้าพนักงานเช่นเดียวกัน เช่น ราษฎรช่วยจับคนร้ายแม้จะเป็นงานของทางราชการแต่ราษฎรผู้นั้นก็ไม่ได้เป็นเจ้าพนักงาน การที่นายอำเภอตั้งราษฎรคุมผู้ต้องหาไม่ทำให้ราษฎรเป็นเจ้าพนักงานมีอำนาจควบคุมผู้ต้องหานั้น ราษฎรปล่อยผู้ต้องหาจึงไม่เป็นความผิดฐานเจ้าพนักงานปล่อยผู้ต้องคุมขังให้หลบหนีไป (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 294/2474) หรือในกรณีที่ผู้ปฏิบัติงานในองค์กรของรัฐ เช่น รัฐวิสาหกิจ อาทิ การไฟฟ้าส่วนภูมิภาค การประปา ที่ไม่ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าพนักงานแต่ปฏิบัติหน้าที่ราชการก็ไม่เป็นเจ้าพนักงาน เพราะไม่มีการแต่งตั้งให้ปฏิบัติราชการ จึงต้องมีกฎหมายเข้าไปควบคุมและคุ้มครองอีกฉบับหนึ่ง คือ พระราชบัญญัติว่าด้วยความรับผิดของพนักงานในองค์กรของรัฐหรือหน่วยงานของรัฐ พ.ศ. 2502 เป็นต้น
ในทำนองเดียวกัน แม้จะมีการแต่งตั้งให้ปฏิบัติหน้าที่ราชการ แต่ถูกให้ไปทำงานอื่นนอกหน้าที่ราชการของตน ก็ไม่เป็นเจ้าพนักงาน เช่น ให้ข้าราชการครูไปทำงานคุรุสภาซึ่งไม่ใช่หน้าที่ราชการจึงไม่เป็นเจ้าพนักงาน หรือ ตามคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 548/2499 ที่ว่า หนังสือข่าวทหารอากาศ ไม่ปรากฎว่าเป็นราชการของกองทัพอากาศ ผู้ทำหนังสือจึงไม่อยู่ในฐานะเป็นเจ้าพนักงาน เป็นต้น
เมื่อเจ้าพนักงานละเว้นหรือปฎิบัติหน้าที่โดยมิชอบหรือทุจริต
มาตรา 157 ผู้ใดเป็นเจ้าพนักงานปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ เพื่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้หนึ่งผู้ใด หรือปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริต ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่หนึ่งปีถึงสิบปี หรือปรับตั้งแต่สองพันบาทถึงสองหมื่นบาทหรือทั้งจำทั้งปรับ
มาตรานี้แยกการกระทำเป็น 2 ความผิด คือ
1. ปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบเพื่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้หนึ่งผู้ใด
คำว่า โดยมิชอบ หมายความถึง โดยมิชอบด้วยหน้าที่ซึ่งเจ้าพนักงานมีอยู่ตามกฎหมาย ดังเช่นคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1403/2521 ที่วินิจฉัยว่า การกระทำโดยมิชอบนั้น เฉพาะตามหน้าที่ของเจ้าพนักงานนั้นโดยตรงที่ได้รับมอบให้มีหน้าที่นั้นๆ ถ้าการปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติไม่เกี่ยวกับหน้าที่ของเจ้าพนักงานแล้ว ย่อมไม่มีความผิด
ถ้าการปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติ ไม่อยู่ในหน้าที่หรืออยู่ในหน้าที่แต่เป็นการกระทำที่ชอบด้วยหน้าที่โดยสุจริต ก็ไม่เป็นความผิด ดังนั้นถ้ามีหน้าที่ต้องปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบเพื่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้อื่นก็เป็นการกระทำความผิดตามมาตรานี้
องค์ประกอบของความผิดมาตรานี้อยู่ที่ มูลเหตุชักจูงใจ คือ มีเจตนาพิเศษ ที่ต้องการกระทำเพื่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้หนึ่งผู้ใด ซึ่งรวมถึงความเสียหายในทุกๆด้านโดยไม่จำกัดเฉพาะความเสียหายที่เป็นทรัพย์สินเท่านั้น เช่น ความเสียหายแก่ชื่อเสียงหรือเสียหายแก่เสรีภาพ เป็นต้น
ตัวอย่างเช่น เจ้าพนักงานตำรวจจับผู้ที่กระทำผิดความฐานมีสุราผิดกฎหมายไว้ในครอบครอง แล้วทำร้ายร่างกายผู้ถูกจับกุม การทำร้ายนี้ไม่เกี่ยวกับการปฏิบัติหน้าที่ของตำรวจขณะจับกุม แต่เป็นทำร้ายหลังการจับกุมแล้ว จึงไม่มีความผิดฐานปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 292/2479) แต่ถ้า เป็นพนักงานสอบสวน ในระหว่างสอบสวนไปทำร้ายผู้ต้องหาเพราะไม่ยอมรับสารภาพ เช่นนี้ เป็นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ เมื่อเกิดความเสียหายแก่เขาย่อมมีความผิดตามมาตรานี้ (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1399/2508) หรือ เจ้าพนักงานมีหน้าที่ในการออกใบสุทธิจดเปลี่ยนแปลงข้อความไม่ตรงกับความจริงและผิดระเบียบ เพื่อให้เขานำไปแสดงต่อผู้บังคับบัญชาในการขอบำเหน็จความชอบนั้น เป็นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบเพื่อให้เกิดความเสียหายจึงมีความผิดตามมาตรานี้ (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 407-410/2509) เป็นต้น
2. ปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริต
คำว่า โดยทุจริต ตามความหมายนี้ คือการใช้อำนาจในหน้าที่เพื่อแสวงหาประโยชน์ที่มิควรได้โดยชอบด้วยกฎหมายสำหรับตนเองหรือผู้อื่นจากการปฏิบัติหน้าที่หรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่นั้น และที่สำคัญคือ ต้องมีหน้าที่ คือ การปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัตินั้นต้องอยู่ในหน้าที่ ดังนั้นหากไม่อยู่ในหน้าที่หรืออยู่ในหน้าที่แต่ทำโดยชอบและโดยสุจริต ก็ไม่เป็นความผิดตามมาตรานี้ การปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริต สามารถพบได้ในหลายกรณี เช่นพนักงานที่ดินไม่โอนที่ดินตามคำสั่งนายอำเภอ โดยทุจริตและอาจเสียหายแก่ผู้อื่น (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 955/2512) เจ้าพนักงานเทศบาลมีหน้าที่เก็บเงินลักเอาใบเสร็จเก็บค่ากระแสไฟฟ้าซึ่งอยู่ในความดูแลของเจ้าหน้าที่อีกผู้หนึ่งไป เพื่อไปเรียกเก็บค่ากระแสไฟฟ้าแล้วเอาเป็นประโยชน์ส่วนตัวเสีย ถือว่าเป็นการปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริต (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 700/2503) หรือ นายตำรวจจับคนนำพลอยหนีภาษีไม่นำส่งดำเนินคดี เอาพลอยไว้เสียเอง เป็นการปฏิบัติและละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริต (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1677/2525)
การปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริต มีลักษณะคล้ายคลึงกับการปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ แต่มีข้อแตกต่างอยู่ที่ว่าการปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบที่จะเป็นความผิดได้นั้น จะต้องเป็นการกระทำเพื่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้หนึ่งผู้ใด หากการกระทำนั้นไม่เกิดความเสียหายแล้วย่อมจะไม่เป็นความผิดตามมารา 157 ในขณะที่การปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริตไม่ต้องคำนึงถึงข้อเท็จจริงว่าการกระทำนั้นมีจุดมุ่งหมายที่จะให้ผู้อื่นเสียหายหรือไม่ แม้ไม่เกิดความเสียหายก็ยังคงถือว่าเป็นการกระทำความผิดได้
สรุป
จากที่กล่าวมาข้างต้นสรุปได้ว่า หลักการกระทำความผิดตามมาตรา 157 แห่งประมวลกฎหมายอาญานี้ ต้องมีองค์ประกอบดังนี้ ผู้กระทำต้องเป็นเจ้าพนักงาน และที่สำคัญต้องเป็นเจ้าพนักงานที่มีหน้าที่กระทำการตามที่กฎหมายให้อำนาจไว้ และในการปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่นั้นเป็นการกระทำโดยมิชอบ เพื่อให้เกิดความเสียหายแก่บุคคลอื่น หรือปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริต ดังนั้นหากขาดองค์ประกอบข้อใดข้อหนึ่งไปก็ไม่อาจถือได้ว่าเป็นการกระทำความผิดตามมาตรา 157 แห่งประมวลกฎหมายอาญา ส่วนจะเป็นความผิดตามกฎหมายอื่นหรือไม่นั้น คงต้องพิจารณาข้อเท็จจริงแต่ละเรื่องไป
สราวุธ เบญจกุล
โฆษกสำนักงานศาลยุติธรรม
รองเลขาธิการสำนักงานศาลยุติธรรม
ผู้ตอบ : คนโสด
ส่งคำตอบเมื่อ : วันพฤหัสบดี 19 พฤษภาคม 2554 เวลา 11 นาฬิกา 30 นาที
คำตอบที่ 16
รายละเอียด : ฉันยิ่งกว่าคุณอีกxxxดาษตำรวจมันหลอกฉันไปนอนด้วยมันบอกไม่มีเมีย แต่พอฉันรู้ว่ามันมีฉันจะเลิกมันม่ยอม มันขู่ฉันว่าถ้าเลิกกับมัน มันจะเอาคลิปวีดีโอที่มันถ่ายตอนนอนกับฉันไปประจานฉันกลัวอับอายเลยไม่กล้าเอาเรื่อง ใครช่วยใด้ช่ายทีมันชื่อ ดาษวิธาร เอียดนิมิตำรวจ จราจรเมียมัน ชื่อแหม่ม ทำงานอยู่โรงพยาบาลกระบี่
ผู้ตอบ : น้อง น..
E-mail : non_love29@hotmail.com
ส่งคำตอบเมื่อ : วันอังคาร 19 กรกฏาคม 2554 เวลา 13 นาฬิกา 18 นาที
คำตอบที่ 17
รายละเอียด : I HEAR เวลาอ่านอย่าลืมใส่ไม้โทด้วย
ผู้ตอบ : เกลียดหัวปิงปอง
ส่งคำตอบเมื่อ : วันพุธ 20 กรกฏาคม 2554 เวลา 18 นาฬิกา 7 นาที