คำถาม : รีสอร์ทลอยน้ำ
รายละเอียด : นอกเหนือจากโครงการบ้านแล้ว ผมมีโปรเจคอีกตัวที่ต้องการทำในจังหวัดกระบี่ อันนี้ต้องการหาลูกค้าครับ
ถ้าหากว่าท่านใดที่มีที่ดินติดริมแม่น้ำ หรือสระน้ำขนาดใหญ่ในบริเวณที่ดิน ต้องการพักผ่อนในแบบรีสอร์ท กับบรรยากาศของการผ่อนคลายอย่างเต็มที่ในรูปแบบที่ลอยน้ำได้
สามารถสอบถามได้ที่ มานะ ใจเกลี้ยง โทร.086-6036427 ผมสามารถออกแบบและสร้างให้ท่านได้ในราคาที่ท่านเป็นเจ้าของได้ ซึ่งโดยหลักการใช้ไลท์เวทคอนกรีต พร้อมการจัดการระบบสุขาภิบาลอย่างถูกต้องบนรีสอร์ทเอง ตามด้วยไฟฟ้าที่ผลิตขึ้นเองจากอาคาร
(ในส่วนตัวผมเองมีประสบการณ์การทำงานโครงการมารีนา จ.ภูเก็ต ช่วงหนึ่ง ซึ่งสามารถสร้างความมั่นใจให้ท่านได้ในระดับนึง)
ผู้ถาม : มานะ ใจเกลี้ยง
E-mail : na.jaiklieang@gmail.com
WebSite : http://Lomleandaman.blogspot.com
ส่งคำถามเมื่อ : วัน พุธ ที่ 4 พฤษภาคม 2554 เวลา 22 นาฬิกา 18 นาที
คำตอบที่ 1
รายละเอียด : รู้สึกว่า ท่านมานะ เนี่ย จะเป็นผู้รู้ซะทุกๆเรื่องเลยนะ
ผู้ตอบ : แม็คไกเว่อร์
ส่งคำตอบเมื่อ : วันพฤหัสบดี 5 พฤษภาคม 2554 เวลา 11 นาฬิกา 25 นาที
คำตอบที่ 2
รายละเอียด : ครับ คุณแมวแดง
ผมมานะ ยินดีที่ได้รู้จัก แลกเปลี่ยนกันทางสื่อออนไลน์แห่งนี้
ผมขอกล่าวประวัติส่วนตัวเพิ่มเติมเพื่อให้ทราบเหตุที่ผมมีความรู้หลากสาขา (ที่จริงสิ่งที่ผมยังไม่รู้ก็มีอีกเยอะครับ) ซึ่งมันก็วงการแคบ ๆ เท่านั้นครับ มันเป็นแค่แอ่งน้ำในรอยตีนxxx
ผมจบมหาลัยใหม่ ๆ ด้วยเหตุที่เศรษฐกิจยุคนั้นเข้าสู่ภาวะฟองสบู่ทำให้ชีวิตผมไม่มีทางเลือกมากนัก กระแสความคิดสำนึกรักบ้านเกิดบอกผมตลอดว่าวันนึงยังไงก็ต้องกลับบ้าน แต่ยังไม่มีเงินติดตัวไปลงทุนในสิ่งที่ตัวเองต้องการทำ จำเป็นต้องหางานรองเท้าสึกเป็นคู่ ๆ งานแรกที่ทำคือเดินเอกสารจำพวกงานวิจัย แปลบทความภาษาต่างประเทศ ตอนนั้นก็มีอาจารย์ที่ปรึกษาคอยช่วยเหลือได้ค่าจ้างเป็นชิ้น ๆ ไป
ต่อมาได้ตังค์จากแม่เฒ่า 2,000 บาท ผมนำไปเสียค่าเรียนที่โรงเรียนซ่อมคอมพิวเตอร์(มีการผ่อนชำระค่าเรียน) ผมไปเรียนได้อาทิตย์เดียวก็ไปบอกผู้อำนวยการโรงเรียนว่าคงไม่ได้เรียนแล้ว เพราะไม่มีตังค์ที่ลงจ่ายค่าเรียน ทางโรงเรียนเลยให้ผมไปเป็นพนักงานช่วยยกของ อุปกรณ์การเรียนการสอนตามแต่อาจารย์แต่ละท่านจะใช้ เวลาว่างก็อนุญาติให้มานั่งเรียนได้ให้ค่าจ้างเป็นค่าแรงรายวัน วันละร้อยกว่าบาท
ผมอยู่ที่โรงเรียนซ่อมคอมฯ 4 เดือนก็พอซ่อมคอมได้ใช้งานโปรแกรมบางตัวได้นิดหน่อย ก็เลยออกมาหางานทำตามสาขาที่เรียนมา
ได้งานเป็นวิศวกรซ่อมบำรุงในโรงงานผลิตอาหารสัตว์(มหาชน) วันหยุดผมติดรถสิบล้อขนอาหารไปยังฟาร์ม ข้ามไปจากโรงงานหลายจังหวัด กันดาร มีแต่หัวหน้าคนงานที่เป็นคนไทย อาหารที่กินกันมีข้าวที่หุงกับหม้อใบใหญ่ หมูที่น๊อคในฟาร์มต้มทั้งตัวในถัง 200 ลิตร มีซี้อิ้วเพิ่มรสชาติให้กินได้
นอกนั้นผมยังมีโอกาสเดินทางไปซ่อมเครื่องที่โรงฟักตัวอ่อนวันละเกือบแสนตัว ที่นั่นหากลูกค้ามารับของไม่ทันจำเป็นต้องฆ่ากำจัดทั้งหมด เพราะถือว่าอัตราการเสี่ยงสูง ที่นั่นผมรู้สึกหดหู่
ผมทำงานที่โรงงานพักนึงก็ออกเดินทางไปอยู่พนัสนิคม ชลบุรีเดินทางไปยังโรงงานน้ำตาลแล้วกลับเข้ากรุงเทพฯ มาประจำอู่ซ่อมรถร่วมในกรุงเทพฯเป็นรถปรับอากาศขนาดใหญ่
ทำงานอู่ซ่อมก็ต้องลงมาบ้าน ผมบวชหน้าไฟแล้วทำงานในกระบี่เป็นวิศวกรโรงงานหลัก ๆ คือรับชิ้นส่วนเครื่องจักรแล้วประกอบติดตั้งร่วมกับมาเลย์กระทั่งโรงงานเปิดเดินเครื่อง ผมอึดอัดกับผู้ร่วมงานก็ลาออก ครั้งแรกไม่ผ่าน ถัดมาอีกเดือนผมลาออกอีกโดยบอกผู้จัดการว่าต้องการเรียนต่อเย็นวันนั้นก็วื้อตั๋วรถขึ้นกรุงเทพฯ
ตังค์มีติดตัวไม่มากนัก ไม่มีโอกาสเลือกงานผมเลยเข้าเป็นช่างปะผุใรอู่ซ่อมเครือบริษัทประกัน รับค่าแรงรายวันเป็นวีคทำงานได้รับค่าจ้างงวดแรกก็หนีออกมาไปสมัครงานทำงานเป็นวิศวกรขายเครื่องปั่นไฟตัวโต ๆ
ช่วงแรกก็ต้องเข้าโรงงานตัด กลึง ไส ผลิตไดนาโม เนื่องจากบริษัทต้องการให้เข้าใจในตัวสินค้าก่อนที่จะไปพบลูกค้า ซึ่งผลิตไดนาโมเองซื้อเครื่องยนต์จากนอกมาติด จนมีความรู้พอที่จะออกตลาดได้
ผมเดินทางไปโน่น ไปนี่ ขายเครื่องปั่นไฟหลายต่อหลายที่ ไม่มียอดขายเลยซักตัวเดียวก็พิจารณาตัวเอง
งานต่อมาคือวิศวกรในโรงงานผลิตจักรยานเข้าทำระบบ TPM ให้โรงงานซักพักก็หาเวลาไปสมัครสอบเรียนต่อ ทางบริษัทไม่อนุญาติผมเลยลาออก รู้สึกเคว้งคว้างหากสอบเข้าไม่ติดสิ่งที่ผ่านมาล้มเหลวผมคิดมาก
ก็เลย สมัครงานจากหลังจากสมัครสอบเรียนต่อในวันนั้น
ตอนเช้าบริษัทก็โทรมาให้ไปเริ่มงานเลย เป็นวิศวกรคุมชิ้นส่วนเครื่องจักร(บริษัทผลิตเครื่องจักร) ในตัวนึงมีชิ้นส่วนใหญ่ เล็ก ประกอบกัน 23,586 ชิ้นจนถึงวันสอบก็บอกความจริงกับบริษัทว่าต้องการเรียนต่อ บริษัทอนุญาติให้ไปสอบ
ผลสอบผมสอบเข้าได้เป็นนักศึกษาทดลองเรียน เนื่องจากคะแนนต่ำหากเทอมแรกต่ำกว่าเกณฑ์ก็ไทร์
ที่บริษัทอนุญาติให้ผมทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยได้ เทอมแรกผ่านปรับเป็นนักศึกษาปกติ จบคอร์สเวิร์คในปีครึ่ง
ผมทำงานวิจัยได้ทุน สกว.ร่วมกับเคมีจุฬาฯ ได้รับเงินค่าตอบแทนเท่าวุฒิ ป.ตรี ก็ขอผู้จัดการออกมา
ผู้ตอบ : มานะ ใจเกลี้ยง
E-mail : na.jaiklieang@gmail.com
WebSite : http://Lomleandaman.blogspot.com
ส่งคำตอบเมื่อ : วันศุกร์ 6 พฤษภาคม 2554 เวลา 10 นาฬิกา 0 นาที
คำตอบที่ 3
รายละเอียด : ในเวลากลางคืนผมจะอยู่ที่ศูนย์คอมฯของมหาลัย มีอินเตอร์เน็ตพร้อม และมีเซียนระดับมือโปรหลาายคนทั้งฮาร์ดแวร์และซอฟแวร์
ผมอาศัยถามผู้รู้ฝึกตัวเองเรื่อยมา
ผมมีทักษะ ความรู้เพิ่มขึ้นมากที่ลานแดง พร้อมกับเพื่อนๆ ที่เพิ่มขึ้นทุกคนมีมิตรภาพพร้อมที่จะถ่ายทอดให้
ต่อมาผมเจอแฟนเก่าวิถีชีวิตของผมเริ่มเปลี่ยนไป หลงรักเกือบทิ้งอนาคตที่อุสาห์ทำมา เงินเริ่มไม่พอใช้ผมออกมาทำงานตามไซต์งานก่อสร้าง ซึ่งไม่ต้องอยู่ประจำไซต์
ตอนนั้นผมรับทำงานที่พอทำได้หลาย ๆ อย่าง ตั้งแต่ซื้อของขาย ออกแบบเครื่องจักร เขียนแบบงานด้วยคอมพิวเตอร์ ย่านค้าของเก่าหลัง สน.ปทุมวัน คลองถม บ้านหม้อ รังสิต ผมเดินเป็นว่าเล่น
สอบโปรเกสงาน ปิดโครงการ ผมยังไม่จบยังค้างงานวิจัยไว้อีก 1 แฟนบอกเวลากำหนดแต่งงานผมจำเป็นต้องทำงานเป็นชิ้นเป็นอันทั้งที่ยังเรียนไม่จบ ลงมาทำงานโครงการก่อสร้างท่าจอดเรือยอร์ชที่ภูเก็ต กลางคืนเขียนเล่มเท่าที่คิดว่าทำดีที่สุดแล้ว
บัตรเชิญแต่งงานกำหนดเวลาเหลือ 9 วันเป็นวันแต่ง ทะเลาะกันเรื่องน้ำปลาที่กินกับข้าว แฟนโทรฟ้องทางบ้าน พ่อเค้าเลยบอกเลิกงานแต่งผมผิดหวังมาก
เขียนเล่มจบก็ออกงานขึ้นไปสอบจบ ส่งเล่ม อาจารย์เมตตาผมมากเข้าใจความรู้สึกตอนนั้น ผมสอบจบทั้งที่อาจารย์ช่วยแก้เล่มส่งเจ้าของทุนให้ จนจบ
ผมทำงานที่กรุงเทพฯเป็นวิศวกรโครงการออกแบบการนำพลังงานจากดวงอาทิตย์มาใช้ทั้งในรูป พลังงานความร้อน ไฟฟ้า เทคโนโลยีฮีทไปร์แวคคั่มทิ้ว และพร้อมติดตั้ง
ที่ผมให้ข้อมูลส่วนตัวเพื่อต้องการเปิดเผยตัวเอง ต้องการมิตรภาพ ผู้ร่วมงานโครงการจริง ๆ ไม่มีการปิดบังใด ๆ ซึ่งที่เล่ามานี้ก็ยังไม่จบ
คุณแมวแดงสามารถโทรมาถามข้อมูลส่วนตัวได้ และขอบคุณที่ทำให้ผมย้อนมามองหลังอีกครั้ง ในมุมมองอื่น
ผู้ตอบ : มานะ ใจเกลี้ยง
E-mail : na.jaiklieang@gmail.com
WebSite : http://Lomleandaman.blogspot.com
ส่งคำตอบเมื่อ : วันศุกร์ 6 พฤษภาคม 2554 เวลา 10 นาฬิกา 31 นาที
คำตอบที่ 4
รายละเอียด :
ไม่ติดใจว่าข้อมูลคุณมานะ จะเป็นจริงหรือไม่ แต่สิ่งหนึ่งที่ชอบคือแนวคิดที่บอกว่าต้องการเปิดเผยตัวเอง และต้องการมิตรภาพ ซึ่งดิฉันเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งว่าวิธีที่คุณทำ แสดงถึงความโปร่งใส จริงใจ หลายคน หลายหน่วยงานควรมีบุคลากร ที่มีแนวคิดในแนวทางอย่างนี้บ้าง เป็นกำลังใจให้คุณนะคะ คุณมานะ และคุณได้เป็นตัวอย่างที่ดีในการที่จะดำเนินธุรกิจแบบจริงใจในการให้ข้อมูลประกอบการตัดสินใจต่อผู้ที่สนใจค่ะ
เมขลา
ผู้ตอบ : เมขลา
ส่งคำตอบเมื่อ : วันศุกร์ 6 พฤษภาคม 2554 เวลา 11 นาฬิกา 38 นาที
คำตอบที่ 5
รายละเอียด : ผมรับรองว่าเป็นจริงเพราะผมเป็นรุ่นน้องรหัสพี่เขา
ผู้ตอบ : วิศวกรน้อย
ส่งคำตอบเมื่อ : วันศุกร์ 6 พฤษภาคม 2554 เวลา 22 นาฬิกา 2 นาที
คำตอบที่ 6
รายละเอียด : ประสบการณ์เยอะมากครับ นับถือพี่จริงๆ ที่เป็นคนสู้ชีวิต สู้ๆครับ เป็นกำลังใจให้อีกเสียง


ผู้ตอบ : kz
ส่งคำตอบเมื่อ : วันอาทิตย์ 22 พฤษภาคม 2554 เวลา 13 นาฬิกา 17 นาที