รายละเอียด : ดิฉันอยู่ในตำแหน่งระดับหัวหน้า ทีนี้ลูกน้องซึ่งไม่ใช่ลูกน้องโดยตรงนะแต่ว่าดิฉันใหญ่กว่าหัวหน้าเค้าอีกทีนึง สั่งงานไม่ได้ค่ะพอสั่งแล้วเถียงแบบว่าไม่ยอมรับและไม่ทำตาม หาว่าลูกจ้างเหมือนกันไม่ต้องมาสั่ง ส่วนหัวหน้าเค้านั้น ไม่สั่งเลยค่ะ ทำเองหมด นี่เปรียบเทียบ ในระดับคนงาน กับ ผจก.ฝ่าย นะคะ คุณว่าถ้าเป็นคุณจะทำงัย ผู้บริหารก็ไม่ใส่ใจค่ะ อยากลาออกเหมือนกัน แต่ตอนนี้ไม่ชอบหน้าคนงานคนนั้นมาก เลยอยากอยู่เป็นก้างขวางคอหน่ะ ว่างัยคะ
ผู้ถาม : ผู้นำ
ส่งคำถามเมื่อ : วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา 16 นาฬิกา 13 นาที
คำตอบที่ 1
รายละเอียด : ธรรมดา ขอเป็นกำลังใจให้ สู้สู้
ผู้ตอบ : กด
ส่งคำตอบเมื่อ : วันศุกร์ 4 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา 18 นาฬิกา 18 นาที
คำตอบที่ 2
รายละเอียด : การเป็นผู้นำมันต้องมีศิลปะ หรือ วาทะศิลป์ในการใช้คน ถึงตำแหน่งไม่ใหญ่ถ้าพูดเป็นเค้าก็ทำให้อย่างเต็มใจ....
คุณรู้จักโคนันทวิศาลมั๊ย?...คุณเข้าใจพระเดชและพระคุณมั๊ย?
คุณรู้จักคำว่าเพื่อนร่วมงานมั๊ย?...คุณรู้จักการให้มั๊ย?..คุณรู้จักการวางตัวมั๊ย?...คำว่าผู้นำนั้นอย่าคิดว่าแค่ตำแหน่งใหญ่กว่าก็เป็นผู้นำคนแล้ว?....ผู้นำทั่ดีที่ถูกต้องคือผู้ที่ผู้ใต้บังคับบัฐวาและเพื่อนร่วมงานให้การยอมรับ และยินดีให้ความร่วมมือต่างหากล่ะ....ถึงจะเรียกได้ว่าเป็นผู้นำของจริง......
ผู้ตอบ : เสือนะไมใช่แมว
ส่งคำตอบเมื่อ : วันศุกร์ 4 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา 19 นาฬิกา 43 นาที
คำตอบที่ 3
รายละเอียด : คุณเสือไม่ใช่แมวคะ คุณให้ข้อคิดที่ดีค่ะ แต่สิ่งที่ว่ามาทุกข้อสำหรับดิฉันแล้วมันไม่ใช่โดยสิ้นเชิงค่ะ เพราะดิฉันสั่งงานให้คนงานทำแล้วดิฉันจะนำการปฎิบัติงานนั้นๆด้วยตนเองเสมอ แม้กระทั่งกวาดขยะ ถูพื้น คนงานถูพื้นดิฉันคอยเปลี่ยนน้ำให้ ทำเสมือนว่าตัวเองคือคนงานคนหนึ่ง อย่างที่ว่า เพื่อนร่วมงาน พระเดชพระคุณเหรอ คนที่มันมีเรื่องกะดิฉันมันยังเคยยืมตังดิฉันเลย ให้เกียรติเค้าโดยใช้สรรพนามนำหน้าในการเรียกชื่อเสวมอ ว่า พี่...ส่วนข้อสุดท้ายที่แนะนำมามันเป็นไปไม่ได้โดยสิ้นเชิง เพราะอย่างที่บอกแหละอยู่ที่ผู้บริหารเบ็ดเสร็จ มอบหมายงานให้เราพอเราทำแล้วมันเกิดปัญหา คนงานเข้าหาท่านโดยตรง ในขณะที่เราบอกว่า อันนี้ซ้ายนะ อันนี้ขวานะ ท้ายสุด ผู้บริหารบอกว่า งั้นอันนี้ตกลงว่าอันนี้ขวาก็ได้ อันนี้ซ้ายก็แล้วกัน มันกลายเป็นว่าคำสั่งเราไม่มีความหมาย ระดับล่างจะเกิดอะไรมาทันทีว่า เออ...คุณไม่สำคัญ ถ้าคุณเห็นเหตุการณืและดิฉันสามารถเอ่ยอ้างสถาบันได้ คุณคงเข้าใจกว่านี้...แต่ยังงัยก็ขอบคุณมีกลยุทธ์อะไรที่ว่าจัดการได้ช่วยเสนอบอกกล่าวมาบ้างจะพยามทำตามค่ะ
ผู้ตอบ : ผู้นำ
ส่งคำตอบเมื่อ : วันเสาร์ 5 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา 14 นาฬิกา 26 นาที
คำตอบที่ 4
รายละเอียด : ก็อย่าไปยุ่งกับเค้าครับ เพราะคนแบบนี้ก็อยู่ได้แค่นี้แหละครับ เค้าก็คงคิดว่าทำงานไปแค่วันๆ คงไม่ได้คิดว่าตัวเองจะก้าวหน้ากว่านี้อีกแล้วละ รึไม่คุณก็ใช้อำนาจของคุณบอกฝ่ายบุคคลให้เชิญออกครับ ง่ายจะตายคนเราถ้ารู้จักจัดลำดับความสำคัญมันก็ไม่ยากหรอกครับ
ผู้ตอบ : สบายสบาย
ส่งคำตอบเมื่อ : วันพฤหัสบดี 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา 8 นาฬิกา 15 นาที
คำตอบที่ 5
รายละเอียด : ขอเพิ่มอีกนิดนะครับ พอดีผมฟังทอคโชว์ของ คุณตันโออิชิมานะครับ คนเราเวลาทำงานแบ่งน่าที่เป็น3ประเภทเหมือนนาฬิกา มีเข็มวินาที เข็มนาทีและเข็มชั่วโมง เหมือนคุณเป็นเข็มชั่วโมง แต่คุณไปทำงานของเข็มวินาที องค์กรของคุณก็ไม่พัฒนาหรอกครับ ถ้าเข็มวินาทีของคุณไม่ดีก็หาเข็มใหม่สิครับ ผมเชื่อว่ายังมีเข็มให้คุณเปลี่ยนอีกเยอะ ไม่เชื่อลองหามาดูนะครับ เกาตรงที่คันสิครับ ถ้าเกาไม่ตรงที่คันคุณก็ไม่หายคันซักทีหรอกครับ 555
ผู้ตอบ : สบายสบาย
ส่งคำตอบเมื่อ : วันพฤหัสบดี 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา 8 นาฬิกา 20 นาที
คำตอบที่ 6
รายละเอียด : ขอบคุณมากค่ะคุณสบายสบาย ตอนนี้กำลังเกาอยู่ คำแนะนำที่ 1 ของคุณ ปัญหาคือ ผจก.ฝ่ายบุคลคือฉ้านเอง....แบคที่เรียสำคัญที่เกายังงัยก็ไม่หายคันตือ ผู้บริหาร ที่ยังบริหารแบบ ล้าหลัง ง่ายๆคือ ฮิตเลอร์ อำนาจเบ็ดเสร็จตนเดียวจบ....คนอื่นทไงนยากชิหาย แต่จะเอาผลงานจากฉ้านนิ ฉ้านละเซ็งเป็ด...ชีวิตของผู้นำแบบ งงๆ
ผู้ตอบ : ผู้นำ
ส่งคำตอบเมื่อ : วันอาทิตย์ 13 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา 10 นาฬิกา 39 นาที